Zadajecie mi pytania o samotne podróżowanie. Dlaczego, po co, jak…? Pytacie czy się nie nudzę, czy nie jest mi smutno i czy się nie boję.

Podróżuję głównie sama, z wyboru i dlatego, że mogę. A inni nie zawsze mogą więc i tak nie dołączają. Są też liczne pytania o mój stan cywilny, no bo jak to tak – kobieta „zajęta”, a facet ją sam tak „puszcza”. Na pewno zerwali. Albo on jest jakiś głupi.

Pogadankę o wolności w życiu (również w związku) może kiedyś popełnię. Obiecuję natomiast, że temat organizowania wypraw solo pojawi się jeszcze u mnie w wersji bardziej konkretnej i praktycznej. A, że od czegoś trzeba zacząć – zaczynamy od poniższego filmu, który potraktować należy jako wstęp z dawką inspiracji i opisem zaplecza ideologicznego, związanego z tym „dziwnym” pomysłem. Zagmatwałam, wiem – już wyjaśniam.

Dziękuję moim partnerom!

Przepiękny hotel w baśniowej scenerii: Hotel Douro Royal Valley